“ไข่ปิ้งขายยังไง?”
พ่อค้าชราก็ตอบว่า.."ฟองละ 5 บาทครับ"
คุณนายถามว่า
"ถ้าฉันซื้อ 6 ฟอง 25 บาทได้ไหม"
(ที่จริงควรจะ 30 บาท)
พ่อค้าชราตอบว่า
"แล้วแต่คุณนายเถอะ
อยากซื้อเท่าไหร่จ่ายเท่าไหร่ก็ตามสะดวก
วันนี้อาจจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีของผมก็ได้
เพราะตั้งแต่เช้า ผมยังขายไข่ไม่ได้เลย"
.
.
แล้วคุณนายก็หิ้วไข่ 6 ฟอง
เดินไปขึ้นรถเก๋งที่มีเพื่อนๆ นั่งอยู่แล้ว
แล้วคุยกับเพื่อนอย่างภาคภูมิใจ
ว่าซื้อไข่ได้ในราคาถูกกว่าที่พ่อค้าขาย
..
หลังจากนั้นคุณนายและผองเพื่อน
ก็ไปภัตตาคารแห่งหนึ่ง
สั่งอาหารมามากมายเต็มโต๊ะ
และทานกันอย่างเพลิดเพลิน
แต่ทานยังไงก็ทานไม่หมด อาหารเหลือทุกจาน
ในที่สุดก็เรียกพนักงานมาเช็คบิล
พนักงานแจ้งว่า "ทั้งหมด 1,400 บาทครับ"
คุณนาย ยื่นเงินไปให้ 1,500 บาท
แล้วบอกว่า “ไม่ต้องทอนนะคะ...”
…..
เงินแค่นี้...
มันธรรมดามากสำหรับเจ้าของภัตตาคาร
แต่สำหรับพ่อค้าชราที่ยืนขายไข่ปิ้ง
ถ้าเขารู้...มันอาจจะเจ็บปวดมากก็ได้นะ
…..
จุดสำคัญคือว่า ...
ทำไมบางคนเวลาซื้อของจากพ่อค้าแม่ค้า
ที่ตลาดสด รถเข็น แผงลอยริมฟุตบาท
หรือชาวบ้านที่ทำมาหาเช้ากินค่ำ
จึงมักต่อรองราคา และรู้สึกพึงพอใจ
หากซื้อได้ถูกกว่าราคาที่เขาตั้งราคาขายไว้??
แต่คนเหล่านั้น เวลาไปเดินห้างสรรพสินค้า
หรือทานอาหารในร้านอาหารดีๆ
หรือช้อปปิ้งสินค้าราคาแพงๆ
กลับไม่เคยคิดที่จะต่อรองราคาแม้แต่บาทเดียว
แถมยังรู้สึกภูมิใจ รู้สึกตัวเองดูดี..
หากได้จ่ายเงินมากกว่าราคาที่เขาขาย
ผ่านการให้ทิปพนักงานบริการ
หรือบอกว่าไม่เป็นไรไม่ต้องทอน
หรือจ่ายง่ายๆ สบายๆ เพื่อดูสวย ดูหล่อ ดูรวย
ทั้งๆที่พ่อค้าแม่ค้าเหล่านั้น
ตั้งราคาสินค้าที่บวกกำไร
และผลตอบแทนอย่างคุ้มค่า
ตามหลักเศรษฐศาสตร์เรียบร้อย
แถมมีต้นทุนชีวิตสูงกว่า มีคุณภาพชีวิตที่ดีกว่า
พ่อค้าแม่ค้าที่หาเช้ากินค่ำ
และขายสินค้าราคาถูก/ราคามหาชน
...
คุณคิดว่าแปลกไหมล่ะ ?
...
สักครั้งในชีวิต..
ลองทำแบบนี้ดูไหมคะ??
เวลาที่เราไปซื้อของในตลาด
ตามร้านค้าริมฟุตบาทหรือพ่อค้าแม่ค้ารถเข็น
หรือชาวบ้านที่หาเช้ากินค่ำทั่วไป
ให้เต็มใจซื้อโดยไม่ต่อรองราคา
หรือดีกว่านั้น...
ยินดีจ่ายเงินมากกว่าราคาสินค้าที่เขาขาย
ด้วยใจที่เป็นกุศล ใจของผู้ให้
ใจของผู้พร้อมแบ่งปัน..
เพราะมันเป็นการทำบุญที่มีคุณค่ามาก..
เป็นการให้..
แบบที่คนรับ...ไม่รู้สึกเสียศักดิ์ศรี
........
แล้วลองสังเกตดู...
ว่าทุกครั้งที่เราได้ คิดดี ..พูดดี..ทำดี..
ใจเราจะรู้สึก เบาสบาย อบอุ่น ละมุน
และภูมิใจในตัวเองอย่างที่สุดเลยค่ะ
เพราะยิ่งให้..ยิ่งได้รับ
และการให้...ไม่สิ้นสุด
คนให้ มักมีความสุขกว่า คนรับ เสมอ❤
---------------------------------------
